قَالَ

رَبِّ

إِنِّيٓ

أَعُوذُ

بِكَ

أَنۡ

أَسۡـَٔلَكَ

مَا

لَيۡسَ

لِي

بِهِۦ

عِلۡمٞۖ

وَإِلَّا

تَغۡفِرۡ

لِي

وَتَرۡحَمۡنِيٓ

أَكُن

مِّنَ

ٱلۡخَٰسِرِينَ

٤٧

(نوح) گفت: «پروردگارا! همانا من به تو پناه می‌برم، که از تو چیزی بخواهم که به آن علم ندارم، و اگر مرا نبخشی و بر من رحم نکنی، از زیان‌کاران خواهم بود».