۞ وَقَالَ

نِسۡوَةٞ

فِي

ٱلۡمَدِينَةِ

ٱمۡرَأَتُ

ٱلۡعَزِيزِ

تُرَٰوِدُ

فَتَىٰهَا

عَن

نَّفۡسِهِۦۖ

قَدۡ

شَغَفَهَا

حُبًّاۖ

إِنَّا

لَنَرَىٰهَا

فِي

ضَلَٰلٖ

مُّبِينٖ

٣٠

و (این خبر به شهر رسید) زنانی در شهر گفتند: «همسر عزیز، برای کام‌جویی غلام (جوان) خود را به سوی خود می‌خواند، به راستی محبت (و عشق این جوان) در قلبش نفوذ کرده است، مسلماً ما او را در گمراهی آشکار می‌بینیم.