وَشَرَوۡهُ

بِثَمَنِۭ

بَخۡسٖ

دَرَٰهِمَ

مَعۡدُودَةٖ

وَكَانُواْ

فِيهِ

مِنَ

ٱلزَّٰهِدِينَ

٢٠

و (سر انجام) او را به بهای اندک – چند درهم – فروختند، و در(بارۀ) او بی‌رغبت بودند.