إِنَّمَا

ٱلتَّوۡبَةُ

عَلَى

ٱللَّهِ

لِلَّذِينَ

يَعۡمَلُونَ

ٱلسُّوٓءَ

بِجَهَٰلَةٖ

ثُمَّ

يَتُوبُونَ

مِن

قَرِيبٖ

فَأُوْلَٰٓئِكَ

يَتُوبُ

ٱللَّهُ

عَلَيۡهِمۡۗ

وَكَانَ

ٱللَّهُ

عَلِيمًا

حَكِيمٗا

١٧

جز این نیست، که (پذیرش) توبه از سوی خدا، برای کسانی است که از روی جهالت و نادانی کار بدی انجام می‌دهند. سپس به زودی توبه می‌کنند، اینانند که الله توبه شان را می‌پذیرد، و الله دانای حکیم است.