وَإِلَىٰ

ثَمُودَ

أَخَاهُمۡ

صَٰلِحٗاۚ

قَالَ

يَٰقَوۡمِ

ٱعۡبُدُواْ

ٱللَّهَ

مَا

لَكُم

مِّنۡ

إِلَٰهٍ

غَيۡرُهُۥۖ

قَدۡ

جَآءَتۡكُم

بَيِّنَةٞ

مِّن

رَّبِّكُمۡۖ

هَٰذِهِۦ

نَاقَةُ

ٱللَّهِ

لَكُمۡ

ءَايَةٗۖ

فَذَرُوهَا

تَأۡكُلۡ

فِيٓ

أَرۡضِ

ٱللَّهِۖ

وَلَا

تَمَسُّوهَا

بِسُوٓءٖ

فَيَأۡخُذَكُمۡ

عَذَابٌ

أَلِيمٞ

٧٣

و به (سوی قوم) ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم) گفت: «ای قوم من! الله را بپرستید، که جز او معبودی (راستین) برای شما نیست. همانا دلیل روشنی از (سوی) پروردگارتان برای شما آمده است، این ماده شتر الله، برای شما معجزه‌ای است، پس او را (به حال خود) وا گذارید که در زمین الله (بچرد و علف) بخورد، و آن را آزار (و آسیبی) نرسانید، که عذاب درد‌‌ناکی شما را خواهد گرفت.