وَأَقۡسَمُواْ

بِٱللَّهِ

جَهۡدَ

أَيۡمَٰنِهِمۡ

لَئِن

جَآءَهُمۡ

نَذِيرٞ

لَّيَكُونُنَّ

أَهۡدَىٰ

مِنۡ

إِحۡدَى

ٱلۡأُمَمِۖ

فَلَمَّا

جَآءَهُمۡ

نَذِيرٞ

مَّا

زَادَهُمۡ

إِلَّا

نُفُورًا

٤٢

و (کفار قریش) با محکم‌ترین سوگند‌های‌شان (و با نهایت تأکید) به الله سوگند یاد کردند که اگر هشداردهنده‌ای برای آنان بیاید، از هدایت یافته‌ترین امت‌ها خواهند بود، پس چون (پیامبر) هشداردهنده‌ای بر آنان آمد، جز (فرار و) نفرت (از حق چیزی) بر آنان نیفزود.