وَإِذَا

تُتۡلَىٰ

عَلَيۡهِمۡ

ءَايَٰتُنَا

قَالُواْ

قَدۡ

سَمِعۡنَا

لَوۡ

نَشَآءُ

لَقُلۡنَا

مِثۡلَ

هَٰذَآ

إِنۡ

هَٰذَآ

إِلَّآ

أَسَٰطِيرُ

ٱلۡأَوَّلِينَ

٣١

و چون آیات ما بر آن‌ها خوانده شود، گویند: «همانا شنیدیم، اگر ما (هم) بخواهیم، مانند آن را می‌گوییم، این‌ها جز افسانه‌های پیشینیان نیست».