بَلۡ

إِيَّاهُ

تَدۡعُونَ

فَيَكۡشِفُ

مَا

تَدۡعُونَ

إِلَيۡهِ

إِن

شَآءَ

وَتَنسَوۡنَ

مَا

تُشۡرِكُونَ

٤١

(نه) بلکه تنها او را می‌خوانید، و اگر او بخواهد مشکلی را که برای آن؛ او را خوانده‌اید، بر طرف می‌سازد، و آنچه را شریک او قرار می‌دهید؛ فراموش خواهید کرد.