قُل

لَّآ

أَمۡلِكُ

لِنَفۡسِي

نَفۡعٗا

وَلَا

ضَرًّا

إِلَّا

مَا

شَآءَ

ٱللَّهُۚ

وَلَوۡ

كُنتُ

أَعۡلَمُ

ٱلۡغَيۡبَ

لَٱسۡتَكۡثَرۡتُ

مِنَ

ٱلۡخَيۡرِ

وَمَا

مَسَّنِيَ

ٱلسُّوٓءُۚ

إِنۡ

أَنَا۠

إِلَّا

نَذِيرٞ

وَبَشِيرٞ

لِّقَوۡمٖ

يُؤۡمِنُونَ

١٨٨

بگو: «من مالک سود و زیان خویشتن نیستم، مگر آنچه را الله بخواهد، و اگر غیب می‌دانستم، خیر (و سود) بسیاری (برای خود) فراهم می‌ساختم، و هیچ بدی (و زیانی) به من نمی‌رسید، من (کسی) نیستم، جز بیم‌دهنده، و بشارت‌دهنده‌ای برای گروهی که ایمان دارند.