إِذۡ

قَالَتِ

ٱمۡرَأَتُ

عِمۡرَٰنَ

رَبِّ

إِنِّي

نَذَرۡتُ

لَكَ

مَا

فِي

بَطۡنِي

مُحَرَّرٗا

فَتَقَبَّلۡ

مِنِّيٓۖ

إِنَّكَ

أَنتَ

ٱلسَّمِيعُ

ٱلۡعَلِيمُ

٣٥

هنگامی‌که همسر عمران گفت: «پروردگارا! من آنچه را در شکم دارم برای تو نذر کردم که آزاد، (برای خدمت بیت‌المقدس و پرستشگر تو) باشد. پس از من بپذیر که تو خود شنوای دانایی».