وَقَالُوٓاْ

إِن

نَّتَّبِعِ

ٱلۡهُدَىٰ

مَعَكَ

نُتَخَطَّفۡ

مِنۡ

أَرۡضِنَآۚ

أَوَلَمۡ

نُمَكِّن

لَّهُمۡ

حَرَمًا

ءَامِنٗا

يُجۡبَىٰٓ

إِلَيۡهِ

ثَمَرَٰتُ

كُلِّ

شَيۡءٖ

رِّزۡقٗا

مِّن

لَّدُنَّا

وَلَٰكِنَّ

أَكۡثَرَهُمۡ

لَا

يَعۡلَمُونَ

٥٧

و (مشرکان) گفتند: «اگر به همراه تو از هدایت پیروی کنیم، ما را از سرزمینمان می‌ربایند» آیا ما (آن‌ها را) در حرم امنی جای‌شان ندادیم، که ثمرات (و فرآورده‌های) هر چیزی (از هر سو) به سوی آن آورده می‌شود، (این) رزقی است از جانب ما، و لیکن بیشتر آن‌ها نمی‌دانند.