وَإِذَآ

أَنۡعَمۡنَا

عَلَى

ٱلۡإِنسَٰنِ

أَعۡرَضَ

وَنَـَٔا

بِجَانِبِهِۦ

وَإِذَا

مَسَّهُ

ٱلشَّرُّ

كَانَ

يَـُٔوسٗا

٨٣

و هنگامی‌که برانسان نعمت بخشیم، (از حق) روی بگرداند، و (متکبرانه) پهلویش را دورکند، و هنگامی‌که (کمترین) بدی به او برسد، ناامید گردد.