لَقَدۡ

مَنَّ

ٱللَّهُ

عَلَى

ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

إِذۡ

بَعَثَ

فِيهِمۡ

رَسُولٗا

مِّنۡ

أَنفُسِهِمۡ

يَتۡلُواْ

عَلَيۡهِمۡ

ءَايَٰتِهِۦ

وَيُزَكِّيهِمۡ

وَيُعَلِّمُهُمُ

ٱلۡكِتَٰبَ

وَٱلۡحِكۡمَةَ

وَإِن

كَانُواْ

مِن

قَبۡلُ

لَفِي

ضَلَٰلٖ

مُّبِينٍ

١٦٤

به راستی که الله بر مؤمنان منّت نهاد، هنگامی‌که در میان آنان پیامبری از خودشان بر انگیخت، که آیات او (= قرآن) را بر آن‌ها می‌خواند و پاکیزه شان می‌دارد و به آنان کتاب (= قرآن) و حکمت (= سنت) می‌آموزد، و اگر چه پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند.