أَفَلَمۡ

يَسِيرُواْ

فِي

ٱلۡأَرۡضِ

فَتَكُونَ

لَهُمۡ

قُلُوبٞ

يَعۡقِلُونَ

بِهَآ

أَوۡ

ءَاذَانٞ

يَسۡمَعُونَ

بِهَاۖ

فَإِنَّهَا

لَا

تَعۡمَى

ٱلۡأَبۡصَٰرُ

وَلَٰكِن

تَعۡمَى

ٱلۡقُلُوبُ

ٱلَّتِي

فِي

ٱلصُّدُورِ

٤٦

آیا آن‌ها در زمین سیر نکردند، تا دل‌هایی داشته باشند که با آن (حقیقت را) دریابند، یا گوش‌های که با آن (اخبار گذشتگان را) بشنوند؟! پس بی‌گمان چشم‌های (ظاهر) نا‌‌‌بینا نمی‌شود، و لیکن دل‌هایی که در سینه‌هاست؛ نابینا می‌شود.