مَا

كَانَ

لِنَبِيٍّ

أَن

يَكُونَ

لَهُۥٓ

أَسۡرَىٰ

حَتَّىٰ

يُثۡخِنَ

فِي

ٱلۡأَرۡضِۚ

تُرِيدُونَ

عَرَضَ

ٱلدُّنۡيَا

وَٱللَّهُ

يُرِيدُ

ٱلۡأٓخِرَةَۗ

وَٱللَّهُ

عَزِيزٌ

حَكِيمٞ

٦٧

هیچ پیامبری را سزاوار نیست که اسیرانی داشته باشد؛ تا آنکه در زمین کشتار بسیار کند، شما (با گرفتن فدیه از اسیران) متاع دنیا را می‌خواهید، و الله (سرای) آخرت را (برای شما) می‌خواهد، و الله پیروزمند حکیم است.