بَلۡ

مَتَّعۡنَا

هَٰٓؤُلَآءِ

وَءَابَآءَهُمۡ

حَتَّىٰ

طَالَ

عَلَيۡهِمُ

ٱلۡعُمُرُۗ

أَفَلَا

يَرَوۡنَ

أَنَّا

نَأۡتِي

ٱلۡأَرۡضَ

نَنقُصُهَا

مِنۡ

أَطۡرَافِهَآۚ

أَفَهُمُ

ٱلۡغَٰلِبُونَ

٤٤

بلکه، (ما) آن‌ها و پدران‌شان را (از نعمت‌های دنیوی) بهره‌مند ساختیم، تا اینکه عمرشان به درازا کشید (و مغرور شدند) آیا نمی‌بینند که ما پیوسته به سراغ (سر) زمین (کفر) می‌آییم، که آن را از اطراف (و دامنه‌هایش) می‌کاهیم؟! آیا آن‌ها پیروزند، (یا ما)؟!