وَإِذۡ

قَالَت

طَّآئِفَةٞ

مِّنۡهُمۡ

يَٰٓأَهۡلَ

يَثۡرِبَ

لَا

مُقَامَ

لَكُمۡ

فَٱرۡجِعُواْۚ

وَيَسۡتَـٔۡذِنُ

فَرِيقٞ

مِّنۡهُمُ

ٱلنَّبِيَّ

يَقُولُونَ

إِنَّ

بُيُوتَنَا

عَوۡرَةٞ

وَمَا

هِيَ

بِعَوۡرَةٍۖ

إِن

يُرِيدُونَ

إِلَّا

فِرَارٗا

١٣

و (نیز) هنگامی‌که گروهی از آنان گفتند: «ای اهل یثرب! اینجا جای ماندن شما نیست، پس (به خانه‌های خود) برگردید» و گروهی از آنان از پیامبر اجازۀ (بازگشت) می‌خواستند، می‌گفتند: «بی‌شک خانه‌های ما بی حفاظ است» در حالی‌که بی حفاظ نبود، آن‌ها فقط می‌خواستند (از جهاد) فرار کنند.