ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف عليهم ولا هم يحزنون ١٣
إِنَّ ٱلَّذِينَ قَالُوا۟ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسْتَقَـٰمُوا۟ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ١٣
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
۳
[ إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا ] ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ ئه‌ڵێن په‌روه‌ردگاری ئێمه‌ ته‌نها (اللَّه) یه‌و به‌تاك و ته‌نها ئه‌و ئه‌په‌رستین پاشان دامه‌زراون له‌سه‌ر ئه‌و یه‌كخواپه‌رستیه‌ [ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ ] ئه‌مانه‌ كاتێك كه‌ ئه‌مرن به‌ دڵنیایی ترسیان له‌سه‌ر نیه‌ بۆ داهاتوویان له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌مینن له‌ سزای خوای گه‌وره‌ [ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (١٣) ] وه‌ خه‌فه‌تیش ناخۆن له‌ ڕابردوویان له‌ دونیایان له‌به‌ر ئه‌وه‌ی خوای گه‌وره‌ باشتریان پێ ئه‌به‌خشێ.