ما كان لله ان يتخذ من ولد سبحانه اذا قضى امرا فانما يقول له كن فيكون ٣٥
مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍۢ ۖ سُبْحَـٰنَهُۥٓ ۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمْرًۭا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ ٣٥
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
۳
[ مَا كَانَ لِلَّهِ أَنْ يَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ ] خوای گه‌وره‌ پێویستی به‌وه‌ نیه‌ كه‌ منداڵ بۆ خۆی بڕیار بدات [ سُبْحَانَهُ ] پاك و مونه‌ززه‌هی بۆ خوای گه‌وره‌ له‌و قسه‌یه‌ [ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (٣٥) ] خوای گه‌وره‌ ئه‌گه‌ر بڕیاری هه‌ر شتێك بدات ئه‌وه‌ ته‌نها پێی ئه‌فه‌رمووێ: ببه‌ ئه‌ویش یه‌كسه‌ر ئه‌بێت.