او امر بالتقوى ١٢
أَوْ أَمَرَ بِٱلتَّقْوَىٰٓ ١٢
اَوْ
اَمَرَ
بِالتَّقْوٰی
۟ؕ
[ أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى (١٢) ] وه‌ فه‌رمان ئه‌كات به‌ خه‌ڵكی به‌ ته‌قواو خواپه‌رستی و خواناسی و خۆپاراستن له‌ تاوان.