الذين امنوا ولم يلبسوا ايمانهم بظلم اولايك لهم الامن وهم مهتدون ٨٢
ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَلَمْ يَلْبِسُوٓا۟ إِيمَـٰنَهُم بِظُلْمٍ أُو۟لَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ ٨٢
اَلَّذِیْنَ
اٰمَنُوْا
وَلَمْ
یَلْبِسُوْۤا
اِیْمَانَهُمْ
بِظُلْمٍ
اُولٰٓىِٕكَ
لَهُمُ
الْاَمْنُ
وَهُمْ
مُّهْتَدُوْنَ
۟۠
[ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ ] ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ ئیمانیان هێناوه‌ وه‌ ئه‌هلی ته‌وحیدن به‌تاك و ته‌نها خوا ئه‌په‌رستن وه‌ ئیمانه‌كه‌یان واته‌: ته‌وحیده‌كه‌یان تێكه‌ڵ به‌ زوڵم واته‌: به‌ شیرك نه‌كردووه‌، كه‌ ئه‌و ئایه‌ته‌ دابه‌زی صه‌حابه‌ له‌سه‌ریان قورس بوو تا (عبدالله¬ی كوڕی مه‌سعود) فه‌رمووی: ئه‌ی پێغه‌مبه‌ری خوا- صلى الله عليه وسلم - كێ هه‌یه‌ له‌ ئێمه‌ زوڵم له‌ خۆی نه‌كات؟ فه‌رمووی: ئه‌و زوڵمه‌ نیه‌ كه‌ ئێوه‌ گومان ئه‌به‌ن گوێتان لێ نه‌بووه‌ كه‌ لوقمان به‌ كوڕه‌كه‌ی ئه‌فه‌رمووێ: [ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ ] (لُقْمَان: ١٣) واته‌: ئه‌ی كوڕی خۆم شه‌ریك بۆ خوای گه‌وره‌ بڕیار مه‌ده‌ چونكه‌ شه‌ریك دانان بۆ خوای گه‌وره‌ گه‌وره‌ترین زوڵم و سته‌مه‌، كه‌واته‌ ئه‌و كه‌سانه‌ی ئه‌هلی ته‌وحیدن و یه‌كخواپه‌رستییه‌كه‌یان تێكه‌ڵ به‌ شیرك نه‌كردووه‌ [ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ ] ئا ئه‌م كه‌سانه‌ن كه‌ ئه‌مینن له‌ سزای خوای گه‌وره‌ له‌ قیامه‌تدا [ وَهُمْ مُهْتَدُونَ (٨٢) ] وه‌ له‌ دونیاو قیامه‌تیشدا خوای گه‌وره‌ هیدایه‌تیان ئه‌دا بۆ ڕێگای ڕاست ئه‌مانه‌ن كه‌ شایه‌نن به‌ ئه‌من و ئاسایش نه‌ك كافران و موشریكان.