ولقد استهزي برسل من قبلك فحاق بالذين سخروا منهم ما كانوا به يستهزيون ١٠
وَلَقَدِ ٱسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍۢ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُوا۟ مِنْهُم مَّا كَانُوا۟ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ١٠
وَلَقَدِ
اسْتُهْزِئَ
بِرُسُلٍ
مِّنْ
قَبْلِكَ
فَحَاقَ
بِالَّذِیْنَ
سَخِرُوْا
مِنْهُمْ
مَّا
كَانُوْا
بِهٖ
یَسْتَهْزِءُوْنَ
۟۠
৩
[ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ ] ئه‌ی محمد- صلى الله عليه وسلم - له‌ پێش تۆدا گاڵته‌ به‌ پێغه‌مبه‌رانێكی یه‌كجار زۆر كراوه‌ [ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (١٠) ] وه‌ سزای خوای گه‌وره‌ دابه‌زیوه‌ته‌ سه‌ر ئه‌و كه‌سانه‌ كه‌ گاڵته‌یان به‌و پێغه‌مبه‌رانه‌ كردووه‌ به‌هۆی گاڵته‌ پێ كردنه‌وه‌ خوای گه‌وره‌ له‌ناوی بردن.