يوم تشقق الارض عنهم سراعا ذالك حشر علينا يسير ٤٤
يَوْمَ تَشَقَّقُ ٱلْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًۭا ۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌۭ ٤٤
یَوْمَ
تَشَقَّقُ
الْاَرْضُ
عَنْهُمْ
سِرَاعًا ؕ
ذٰلِكَ
حَشْرٌ
عَلَیْنَا
یَسِیْرٌ
۟
[ يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (٤٤) ] له‌و ڕۆژه‌دا كه‌ ڕۆژی قیامه‌ته‌ زه‌وی له‌ت ئه‌بێت بۆ ئه‌وه‌ی لێی بێنه‌ ده‌ره‌وه‌ وه‌ به‌خێرایی ئه‌ڕۆن بۆ لای ئه‌و بانگكه‌ره‌ی كه‌ بانگ ئه‌كات كه‌ ئه‌میش كۆكردنه‌وه‌یه‌كه‌ لای خوای گه‌وره‌ زۆر سووك و ئاسانه‌، پێغه‌مبه‌رى خوا - صلی الله علیه وسلم - ده‌فه‌رمێت: (من یه‌كه‌م كه‌سم كه‌ زه‌وى له‌ت ده‌بێت بۆ ده‌رچوونم لێى).