ولله ملك السماوات والارض يغفر لمن يشاء ويعذب من يشاء وكان الله غفورا رحيما ١٤
وَلِلَّهِ مُلْكُ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ ۚ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورًۭا رَّحِيمًۭا ١٤
وَلِلّٰهِ
مُلْكُ
السَّمٰوٰتِ
وَالْاَرْضِ ؕ
یَغْفِرُ
لِمَنْ
یَّشَآءُ
وَیُعَذِّبُ
مَنْ
یَّشَآءُ ؕ
وَكَانَ
اللّٰهُ
غَفُوْرًا
رَّحِیْمًا
۟
[ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ] وه‌ موڵكی ئاسمانه‌كان و زه‌وی هه‌مووی ته‌نها هی خوای گه‌وره‌یه‌ [ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ] خوای گه‌وره‌ ویستی لێ بێت له‌ هه‌ر كه‌سێك خۆش ئه‌بێ به‌ فه‌زڵى خۆى ئه‌وانه‌ی كه‌ شایه‌نی لێخۆشبوونن، وه‌ ویستیشی لێ بێت سزای هه‌ر كه‌سێك ئه‌دات به‌ ویست و دادپه‌روه‌رى خۆی [ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (١٤) ] وه‌ خوای گه‌وره‌ زۆر لێخۆشبوو به‌به‌زه‌ییه‌.