ان تقول نفس يا حسرتا على ما فرطت في جنب الله وان كنت لمن الساخرين ٥٦
أَن تَقُولَ نَفْسٌۭ يَـٰحَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِى جَنۢبِ ٱللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ ٱلسَّـٰخِرِينَ ٥٦
اَنْ
تَقُوْلَ
نَفْسٌ
یّٰحَسْرَتٰی
عَلٰی
مَا
فَرَّطْتُ
فِیْ
جَنْۢبِ
اللّٰهِ
وَاِنْ
كُنْتُ
لَمِنَ
السّٰخِرِیْنَ
۟ۙ
৩
{ته‌وبه‌ كردن پێش په‌شیمان بوونه‌وه‌} [ أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ ] ئه‌و كاته‌ كه‌ رۆژى قیامه‌ته‌ كه‌سێك بڵێت هاوار بۆ خۆم و په‌شیمانی هه‌ڵكێشێ له‌وه‌ی كه‌ كه‌مته‌رخه‌می كردووه‌ له‌ په‌رستن و گوێڕایه‌ڵى خوای گه‌وره‌دا، یان له‌ نزیكی خوای گه‌وره‌دا، یان له‌ ته‌وبه‌ كردن و گه‌ڕانه‌وه‌ بۆ لاى خواى گه‌وره‌ [ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (٥٦) ] وه‌ هه‌ر چه‌نده‌ ئه‌م له‌و كه‌سانه‌ بووه‌ كه‌ له‌ دونیادا گاڵته‌یان به‌ دینی خوای گه‌وره‌ كردووه‌.