ومن يعمل من الصالحات وهو مومن فلا يخاف ظلما ولا هضما ١١٢
وَمَن يَعْمَلْ مِنَ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌۭ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًۭا وَلَا هَضْمًۭا ١١٢
وَمَنْ
یَّعْمَلْ
مِنَ
الصّٰلِحٰتِ
وَهُوَ
مُؤْمِنٌ
فَلَا
یَخٰفُ
ظُلْمًا
وَّلَا
هَضْمًا
۟
৩
[ وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ ] وه‌ هه‌ر كه‌سێكیش له‌ دونیادا كرده‌وه‌ی چاكی كردبێ و باوه‌ڕدار بووبێت (كرده‌وه‌ى چاك ئه‌وه‌یه‌ كه‌ نیه‌تت بۆ خوا بێت و بۆ ریات نه‌بێت، وه‌ له‌سه‌ر سوننه‌ت بێت و بیدعه‌ نه‌بێت) [ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًا ] ئه‌وه‌ له‌وه‌ ناترسێ كه‌ سته‌می لێ بكرێ و تاوانی جگه‌ له‌ خۆی بخرێته‌ سه‌رشانی [ وَلَا هَضْمًا (١١٢) ] یاخود پاداشتی چاكه‌كانی لێ كه‌م بكرێ.