قَالَ
رَبِّ
اِنِّیْ
وَهَنَ
الْعَظْمُ
مِنِّیْ
وَاشْتَعَلَ
الرَّاْسُ
شَیْبًا
وَّلَمْ
اَكُنْ
بِدُعَآىِٕكَ
رَبِّ
شَقِیًّا
۟
[ قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي ] فهرمووی: ئهی پهروهردگارم من ئێسكهكانم لاواز بووه [ وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا ] وه سهرم سپی بووه واته: پیر بوومه [ وَلَمْ أَكُنْ بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا (٤) ] وه ئهی پهروهردگار ههرگیز من له وهڵامدانهوهی دوعاو پاڕانهوهكانم كه لێت ئهپاڕێمهوه نائومێد نهبوومهو ههمیشه وهڵامی منت داوهتهوه.