وَقَالَ
لِلَّذِیْ
ظَنَّ
اَنَّهٗ
نَاجٍ
مِّنْهُمَا
اذْكُرْنِیْ
عِنْدَ
رَبِّكَ ؗ
فَاَنْسٰىهُ
الشَّیْطٰنُ
ذِكْرَ
رَبِّهٖ
فَلَبِثَ
فِی
السِّجْنِ
بِضْعَ
سِنِیْنَ
۟ؕ۠
[ وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِنْهُمَا ] به‌و كه‌سه‌ی وت كه‌ گومانی ئه‌برد كه‌ ڕزگاری ئه‌بێ و ئه‌گه‌ڕێته‌وه‌ بۆ لای پاشاو مه‌ی بۆ دروست ده‌كات [ اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ ] كاتێك گه‌ڕایته‌وه‌ بۆ لای پاشا حاڵی منی بۆ باس بكه‌ كه‌ به‌بێ تاوان خراومه‌ته‌ به‌ندینخانه‌وه‌ [ فَأَنْسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ ] ئه‌ویش به‌ربوو گه‌یشته‌وه‌ لای پاشا به‌ڵام شه‌یتان له‌بیری برده‌وه‌ كه‌ باسی یوسفی - صلی الله علیه وسلم - بۆ بكات [ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ (٤٢) ] له‌ ماوه‌ی سێ تا نۆ ساڵ یوسف - صلی الله علیه وسلم - له‌ به‌ندینخانه‌دا مایه‌وه‌ به‌بێ تاوان.