ونادى نوح ربه فقال رب ان ابني من اهلي وان وعدك الحق وانت احكم الحاكمين ٤٥
وَنَادَىٰ نُوحٌۭ رَّبَّهُۥ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ٱبْنِى مِنْ أَهْلِى وَإِنَّ وَعْدَكَ ٱلْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ ٱلْحَـٰكِمِينَ ٤٥
وَنَادٰی
نُوْحٌ
رَّبَّهٗ
فَقَالَ
رَبِّ
اِنَّ
ابْنِیْ
مِنْ
اَهْلِیْ
وَاِنَّ
وَعْدَكَ
الْحَقُّ
وَاَنْتَ
اَحْكَمُ
الْحٰكِمِیْنَ
۟
[ وَنَادَى نُوحٌ رَبَّهُ ] وه‌ نوح - صلی الله علیه وسلم - بانگی له‌ په‌روه‌ردگارى كرد [ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي ] وتی: ئه‌ی په‌روه‌ردگار كوڕه‌كه‌ی منیش كه‌سوكاری من بوو [ وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ ] وه‌ به‌ڵێنی تۆش حه‌قه‌ كه‌ وتت كه‌سوكارت ئه‌پارێزم [ وَأَنْتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ (٤٥) ] وه‌ تۆ له‌ هه‌موو حاكمه‌كان دادوه‌رتری.