واذ قال موسى لقومه يا قوم انكم ظلمتم انفسكم باتخاذكم العجل فتوبوا الى باريكم فاقتلوا انفسكم ذالكم خير لكم عند باريكم فتاب عليكم انه هو التواب الرحيم ٥٤
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِۦ يَـٰقَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُم بِٱتِّخَاذِكُمُ ٱلْعِجْلَ فَتُوبُوٓا۟ إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَٱقْتُلُوٓا۟ أَنفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌۭ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ ٥٤
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
٣
[ وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ ] موسی صلی الله علیه وسلم به‌ قه‌ومه‌كه‌ی خۆی فه‌رموو (ئه‌وانه‌ی كه‌ گوێره‌كه‌كه‌یان په‌رست): ئه‌ی قه‌ومی خۆم ئێوه‌ به‌ڕاستی زوڵمتان له‌ نه‌فسی خۆتان كرد به‌وه‌ی كه‌ جگه‌ له‌ خوای گه‌وره‌ گوێره‌كه‌یه‌كتان داناو په‌رستان [ فَتُوبُوا إِلَى بَارِئِكُمْ ] ئێوه‌ بگه‌ڕێنه‌وه‌ بۆ لای په‌روه‌ردگارتان و ته‌وبه‌ بكه‌ن [ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ] خۆتان بكوژن واته‌: یه‌كتری بكوژن ته‌وبه‌كه‌یان ئه‌وه‌ بووه‌ كه‌ كه‌وتنه‌ ناو یه‌كتری یه‌كتریان كوشت [ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ ] ئه‌مه‌ بۆ ئێوه‌ باشتره‌ لای خوای گه‌وره‌ [ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ] ئه‌وه‌ی كه‌ مایه‌وه‌ خوای گه‌وره‌ ته‌وبه‌ی لێ قه‌بوڵ كردو ئه‌وه‌یشی كوژرا به‌شه‌هیدی قه‌بوڵ كرد [ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (٥٤) ] به‌ دڵنیایی خوای گه‌وره‌ زۆر ته‌وبه‌ قه‌بوڵ ئه‌كات و زۆر به‌ڕه‌حم و به‌زه‌ییه‌.