وما كان ربك مهلك القرى حتى يبعث في امها رسولا يتلو عليهم اياتنا وما كنا مهلكي القرى الا واهلها ظالمون ٥٩
وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ ٱلْقُرَىٰ حَتَّىٰ يَبْعَثَ فِىٓ أُمِّهَا رَسُولًۭا يَتْلُوا۟ عَلَيْهِمْ ءَايَـٰتِنَا ۚ وَمَا كُنَّا مُهْلِكِى ٱلْقُرَىٰٓ إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَـٰلِمُونَ ٥٩
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
٣
{خواى گه‌وره‌ سزاى خه‌ڵكى نادات تا پێغه‌مبه‌ريان بۆ نه‌نێرێت} [ وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى ] وه‌ په‌روه‌ردگارت هیچ دێ و شارێك له‌ناو نابات [ حَتَّى يَبْعَثَ فِي أُمِّهَا رَسُولًا ] تا پێغه‌مبه‌رێك نه‌نێرێته‌ ناویان، وه‌ وتراوه‌: (فِي أُمِّهَا) واته‌: (أُمّ الْقُرَى) مه‌به‌ست پێی مه‌ككه‌یه‌ [ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ] كه‌ ئه‌و پێغه‌مبه‌ره‌ ئایه‌ته‌كانی خوای گه‌وره‌یان به‌سه‌ردا بخوێنێته‌وه‌و به‌ڵگه‌یان به‌سه‌ردا جێگیر بكات [ وَمَا كُنَّا مُهْلِكِي الْقُرَى ] وه‌ ئێمه‌ هیچ دێ و شارێك له‌ناو نابه‌ین [ إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ (٥٩) ] ئیلا مه‌گه‌ر خه‌ڵكه‌كه‌ی سته‌مكارو هاوبه‌شبڕیارده‌ر بن.