الا من ظلم ثم بدل حسنا بعد سوء فاني غفور رحيم ١١
إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًۢا بَعْدَ سُوٓءٍۢ فَإِنِّى غَفُورٌۭ رَّحِيمٌۭ ١١
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
٣
[ إِلَّا مَنْ ظَلَمَ ] مه‌گه‌ر جگه‌ له‌ پێغه‌مبه‌ران كه‌سێك كه‌ زوڵم و سته‌می كردبێت ئه‌وانه‌ ئه‌ترسێن [ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًا بَعْدَ سُوءٍ ] به‌ڵام ئه‌وانیش ئه‌گه‌ر له‌ دوای ئه‌و خراپه‌ی كه‌ كردوویانه‌ خراپه‌و تاوانه‌كانیان بگۆڕن بۆ چاكه‌و ته‌وبه‌ بكه‌ن [ فَإِنِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ (١١) ] ئه‌وه‌ به‌ دڵنیایى من زۆر خوایه‌كی لێخۆشبووم وه‌ زۆر به‌ڕه‌حم و به‌زه‌ییم و له‌و كه‌سانه‌ خۆش ئه‌بم (ئه‌مه‌یش موژده‌یه‌كى زۆر خۆشه‌ بۆ مرۆڤـ كه‌ تاوانیش بكات دواتر ته‌وبه‌ بكات خواى گه‌وره‌ لێى خۆش ده‌بێت و ده‌رگاى ته‌وبه‌ دانه‌خراوه‌و كراوه‌یه‌ تا خۆر له‌ خۆرئاواوه‌ هه‌ڵدێت).