واذا جاءك الذين يومنون باياتنا فقل سلام عليكم كتب ربكم على نفسه الرحمة انه من عمل منكم سوءا بجهالة ثم تاب من بعده واصلح فانه غفور رحيم ٥٤
وَإِذَا جَآءَكَ ٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِـَٔايَـٰتِنَا فَقُلْ سَلَـٰمٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ ٱلرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُۥ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوٓءًۢا بِجَهَـٰلَةٍۢ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعْدِهِۦ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُۥ غَفُورٌۭ رَّحِيمٌۭ ٥٤
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
3
[ وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ] ئه‌ی محمد- صلى الله عليه وسلم - ئه‌و باوه‌ڕداره‌ لاوازانه‌ی كه‌ به‌ به‌یانیان و ئێواران زیكری خوای گه‌وره‌یان ئه‌كردو نوێژیان ئه‌كرد ئه‌گه‌ر هاتن تۆ پێیان بڵێ: سڵاوی خوای گه‌وره‌تان لێ بێت، واته‌: دڵیان بده‌وه‌و ڕێزیان لێ بگره‌، له‌ دوای دابه‌زینی ئه‌و ئایه‌ته‌ كه‌ پێغه‌مبه‌ری خوا- صلى الله عليه وسلم - ئه‌و باوه‌ڕداره‌ فه‌قیرو هه‌ژارانه‌ى ببینیایه‌ ده‌ستپێشخه‌ری ئه‌كرد له‌سه‌لام كردن لێیان [ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ] خوای گه‌وره‌ له‌ (لوح المحفوظ) دا چاكه‌و فه‌زڵ و ئیحسانی له‌سه‌ر نه‌فسی پیرۆزی خۆی نووسیوه‌و پێویستی كردووه‌ كه‌ به‌ڕه‌حم و سۆزو به‌زه‌یی بێت، وه‌ ره‌حمه‌تى خوا پێش توڕه‌بوونێتى، وه‌ (سه‌د) ره‌حمه‌تى هه‌یه‌ ته‌نها یه‌كێكى دابه‌زاندووه‌ بۆ ناو دروستكراوه‌كانى و (نه‌وه‌دو نۆى) هێشتۆته‌وه‌ بۆ رۆژى قیامه‌ت، به‌و ته‌نها ره‌حمه‌ته‌یه‌ كه‌ خه‌ڵكى و گیانله‌به‌ران ره‌حم به‌ یه‌كدى ده‌كه‌ن [ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ] وه‌ هه‌ر كه‌سێك له‌ ئێوه‌ی موسڵمان ئه‌گه‌ر خراپه‌یه‌ك بكات به‌نه‌زانین كه‌ (ابن عباس) (خوای لێ ڕازی بێ) ده‌فه‌رمووێ: هه‌موو كه‌سێك كه‌ خراپه‌ ده‌كات ئه‌وه‌ له‌ نه‌زانیه‌تی ئه‌گه‌ر نه‌زان نه‌بێ خراپه‌ ناكات [ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ ] له‌ دوای ئه‌وه‌ ته‌وبه‌ بكات له‌و خراپه‌یه‌ی كه‌ كردۆتی و بگه‌ڕێته‌وه‌و په‌شیمان بێته‌وه‌و ئه‌وه‌ی كه‌ به‌خراپه‌ ئه‌نجامی داوه‌و خراپی كردووه‌ چاكی بكاته‌وه‌و بگه‌ڕێته‌وه‌ بۆ ڕێگای ڕاست وه‌ كرده‌وه‌ی چاك بكات [ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (٥٤) ] ئه‌وه‌ به‌ دڵنیایى خوای گه‌وره‌ زۆر لێخۆشبوو به‌ڕه‌حم و به‌زه‌ییه‌.