لتستووا على ظهوره ثم تذكروا نعمة ربكم اذا استويتم عليه وتقولوا سبحان الذي سخر لنا هاذا وما كنا له مقرنين ١٣
لِتَسْتَوُۥا۟ عَلَىٰ ظُهُورِهِۦ ثُمَّ تَذْكُرُوا۟ نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا ٱسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا۟ سُبْحَـٰنَ ٱلَّذِى سَخَّرَ لَنَا هَـٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُۥ مُقْرِنِينَ ١٣
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
3
[ لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُهُورِهِ ] تا بچنه‌ سه‌ر پشتیان و بڕۆن [ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ ] وه‌ كاتێك كه‌ سواریان بوون ئه‌و كاته‌ یادی نیعمه‌ته‌كانی خوای گه‌وره‌ بكه‌نه‌وه‌ به‌سه‌رتانه‌وه‌ كه‌ ئه‌م شتانه‌ی بۆ ژێربار كردوون له‌ ده‌ریاو وشكانیدا {دوعاى سوار بوونى ئاژه‌ڵ و كه‌شتى} [ وَتَقُولُوا سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (١٣) ] وه‌ بڵێن: پاك و مونه‌زه‌هی بۆ ئه‌و خوایه‌ی كه‌ ئه‌م شتانه‌ی بۆ ژێربارو ئاسان كردووین كه‌ ئه‌گه‌ر خوای گه‌وره‌ نه‌بوایه‌ ئێمه‌ تواناو ده‌سه‌ڵاتمان نه‌بوو به‌كاریان بێنین.