وظللنا عليكم الغمام وانزلنا عليكم المن والسلوى كلوا من طيبات ما رزقناكم وما ظلمونا ولاكن كانوا انفسهم يظلمون ٥٧
وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ ٱلْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ ٱلْمَنَّ وَٱلسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا۟ مِن طَيِّبَـٰتِ مَا رَزَقْنَـٰكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـٰكِن كَانُوٓا۟ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ٥٧
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
3
[ وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى ] وه‌ خوای گه‌وره‌ به‌ هه‌وری سپی سێبه‌ری فێنكی بۆتان كرد بۆ ئه‌وه‌ی له‌ گه‌رمای خۆر بتانپارێزێ، وه‌ گه‌زۆ كه‌ خواردنێكی شیرینه‌ (وَالسَّلْوَى) وتراوه‌: هه‌نگوینه‌ یاخود باڵنده‌یه‌كه‌ له‌ سوێسكه‌ گه‌وره‌تره‌ گۆشتێكی خۆشی هه‌یه‌ خوای گه‌وره‌ بۆی دابه‌زاندن [ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ] ده‌ی بخۆن له‌و ڕزقه‌ پاك و خۆشه‌ی كه‌ خوای گه‌وره‌ پێی به‌خشیون [ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (٥٧) ] ئێمه‌ زوڵممان لێیان نه‌كرد به‌ڵام خۆیان زوڵمیان له‌ نه‌فسی خۆیان ئه‌كرد به‌ تاوان كردن.