يا بني اسراييل اذكروا نعمتي التي انعمت عليكم واوفوا بعهدي اوف بعهدكم واياي فارهبون ٤٠
يَـٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱذْكُرُوا۟ نِعْمَتِىَ ٱلَّتِىٓ أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا۟ بِعَهْدِىٓ أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّـٰىَ فَٱرْهَبُونِ ٤٠
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
3
{ئامۆژگاری كردنی بەنی ئیسرائیل} [ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ ] ئیسرائیل واته‌: به‌نده‌ی خوا كه‌ یه‌عقوبی كوڕی ئیسحاقی كوڕی ئیبراهیم بوو (صه‌ڵات و سه‌لامی خوای گه‌وره‌یان له‌سه‌ر بێت)، ئه‌ی نه‌وه‌كانی ئیسرائیل یادی ئه‌و نیعمه‌تانه‌ی من بكه‌نه‌وه‌ كه‌ ڕژاندم به‌سه‌رتاندا، كه‌ پێغه‌مبه‌رو كتابم بۆ ناردن و له‌ فیرعه‌ون ڕزگارم كردن، وه‌ جۆره‌ها نیعمه‌تی تر [ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي ] وه‌ وه‌فاتان هه‌بێ به‌رامبه‌ر به‌و په‌یمانه‌ی كه‌ به‌منتان داوه‌ كه‌ شوێن محمد صلی الله علیه وسلم بكه‌ون كاتێك كه‌ دێت [ أُوفِ بِعَهْدِكُمْ ] منیش ئه‌و ئه‌جرو پاداشتانه‌ی كه‌ وه‌عدم پێ داون بۆتان جێبه‌جێ ئه‌كه‌م و لێتان رازی ده‌بم و ده‌تانخه‌مه‌ به‌هه‌شته‌وه‌ [ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (٤٠) ] وه‌ به‌تاك و ته‌نها له‌ من بترسێن.