افمن وعدناه وعدا حسنا فهو لاقيه كمن متعناه متاع الحياة الدنيا ثم هو يوم القيامة من المحضرين ٦١
أَفَمَن وَعَدْنَـٰهُ وَعْدًا حَسَنًۭا فَهُوَ لَـٰقِيهِ كَمَن مَّتَّعْنَـٰهُ مَتَـٰعَ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ ٱلْقِيَـٰمَةِ مِنَ ٱلْمُحْضَرِينَ ٦١
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
3
[ أَفَمَنْ وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا ] ئایا كه‌سێك كه‌ باوه‌ڕدار بێت و به‌ڵێنێكی باشمان پێ دابێ به‌ به‌هه‌شت [ فَهُوَ لَاقِيهِ ] كه‌ ئه‌و به‌و به‌ڵێنه‌ی خوای گه‌وره‌ ده‌گات و خوای گه‌وره‌ به‌ڵێنی خۆی ئه‌باته‌ سه‌ر [ كَمَنْ مَتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ] وه‌كو كه‌سێك وایه‌ كه‌ ژیانی دونیای پێ ببه‌خشین كه‌ زوو له‌ناو ئه‌چێت و نامێنێ؟ [ ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (٦١) ] پاشان له‌ ڕۆژی قیامه‌تدا ئه‌و ئاماده‌ی سزا ئه‌بێت و خوای گه‌وره‌ سزای ئه‌دات، ئایا ئه‌م دووانه‌ یه‌كسانن؟ نه‌خێر هه‌رگیز یه‌كسان نابن