قيل لها ادخلي الصرح فلما راته حسبته لجة وكشفت عن ساقيها قال انه صرح ممرد من قوارير قالت رب اني ظلمت نفسي واسلمت مع سليمان لله رب العالمين ٤٤
قِيلَ لَهَا ٱدْخُلِى ٱلصَّرْحَ ۖ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةًۭ وَكَشَفَتْ عَن سَاقَيْهَا ۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرْحٌۭ مُّمَرَّدٌۭ مِّن قَوَارِيرَ ۗ قَالَتْ رَبِّ إِنِّى ظَلَمْتُ نَفْسِى وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَـٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ ٤٤
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
3
{ ئافره‌ته‌ پاشاكه‌ى سه‌به‌ء موسڵمان ده‌بێت} [ قِيلَ لَهَا ادْخُلِي الصَّرْحَ ] سوله‌یمان به‌ ئافره‌ته‌كه‌ی وت: وه‌ره‌ ناو كۆشكه‌كه‌وه‌، جنى و شه‌یتانه‌كان كۆشكێكی به‌رزیان بۆ دروست كردبوو كه‌ زه‌وییه‌كه‌ی له‌ شووشه‌ بوو وه‌ ژێر شووشه‌كه‌یش ئاو و ماسی تیابوو بۆ ئه‌وه‌ى تواناو ده‌سه‌ڵاتى خواى گه‌وره‌ نیشان ئه‌و ئافره‌ته‌ پاشایه‌ بدات [ فَلَمَّا رَأَتْهُ ] كاتێك ئافره‌ته‌كه‌ ئه‌و زه‌ویه‌ی بینی [ حَسِبَتْهُ لُجَّةً ] وایزانی ئه‌مه‌ ده‌ریایه‌و ئاوه‌ [ وَكَشَفَتْ عَنْ سَاقَيْهَا ] وه‌ قاچی ده‌رخست بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ جل و پۆشاكه‌كه‌ی ته‌ڕ نه‌بێت بۆ ئه‌وه‌ی به‌ناو ئاوه‌كه‌دا بڕوات، وایزانی ئاوه‌، (هه‌ندێك شت له‌ ته‌فسیره‌كاندا باسكراوه‌ كه‌ ئیسرائیلیاته‌و راست نیه‌و شایانى باس كردن نیه‌) [ قَالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَوَارِيرَ ] سوله‌یمان فه‌رمووی: ئه‌مه‌ له‌ شووشه‌ دروستكراوه‌ به‌ڵام شووشه‌یه‌كی لووس و دیاره‌و ئه‌ستوورو پته‌وه‌ هیچ مه‌ترسیه‌كی نیه‌ [ قَالَتْ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ] له‌وێ ئافره‌ته‌كه‌ وتی: ئه‌ی په‌روه‌ردگار من زوڵمم له‌ نه‌فسی خۆم كردووه‌ كه‌ چه‌ندێكه‌ عیباده‌ت بۆ تۆ ناكه‌م و عیباده‌تی خۆر ئه‌كه‌م [ وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (٤٤) ] وه‌ له‌گه‌ڵ سوله‌یماندا هه‌ردووكمان خۆمان ته‌سلیم الله كرد كه‌ په‌روه‌ردگاری هه‌موو جیهانه‌، یه‌كسه‌ر له‌وێدا موسڵمان بوو وه‌ باوه‌ڕی هێنا.