فلما رجعوا الى ابيهم قالوا يا ابانا منع منا الكيل فارسل معنا اخانا نكتل وانا له لحافظون ٦٣
فَلَمَّا رَجَعُوٓا۟ إِلَىٰٓ أَبِيهِمْ قَالُوا۟ يَـٰٓأَبَانَا مُنِعَ مِنَّا ٱلْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَآ أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَـٰفِظُونَ ٦٣
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
undefined
3
[ فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَى أَبِيهِمْ ] كاتێك گه‌ڕانه‌وه‌ بۆ لای باوكیان [ قَالُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا ] وتیان: ئه‌ی باوكه‌ له‌مه‌ودوا هیچ خواردنێكی ترمان پێ ناده‌ن تا تۆ بنیامینی برامان له‌گه‌ڵماندا نه‌نێریت، بۆیه‌ له‌گه‌ڵماندا بینێره‌ [ نَكْتَلْ ] به‌هۆی ناردنی ئه‌وه‌وه‌ بارێكی زیاتر خواردن دێنین [ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (٦٣) ] وه‌ ئێمه‌ش به‌ دڵنیایى براكه‌مان ئه‌پارێزین و نایه‌لین تووشی هیچ زه‌ره‌رو زیانێك بێت.