لَّا

يَأۡتِيهِ

ٱلۡبَٰطِلُ

مِنۢ

بَيۡنِ

يَدَيۡهِ

وَلَا

مِنۡ

خَلۡفِهِۦۖ

تَنزِيلٞ

مِّنۡ

حَكِيمٍ

حَمِيدٖ

٤٢

Atij nuk mund t’i mvishet e pavërteta nga asnjë anë; është i zbritur prej të Urtit, të lavdishmit.