وَمِنۡ

ءَايَٰتِهِۦ

يُرِيكُمُ

ٱلۡبَرۡقَ

خَوۡفٗا

وَطَمَعٗا

وَيُنَزِّلُ

مِنَ

ٱلسَّمَآءِ

مَآءٗ

فَيُحۡيِۦ

بِهِ

ٱلۡأَرۡضَ

بَعۡدَ

مَوۡتِهَآۚ

إِنَّ

فِي

ذَٰلِكَ

لَأٓيَٰتٖ

لِّقَوۡمٖ

يَعۡقِلُونَ

٢٤

Nga argumentet e Tij është edhe ajo që ua dëfton vetëtimën edhe frikë e dhe si shpresë, dhe nga qielli lëshon shi e me të e ngjall tokën pas vdekjes së saj. Në këtë ka argumente për një popull që di të mendojë.