فَٱنطَلَقَا

حَتَّىٰٓ

إِذَا

لَقِيَا

غُلَٰمٗا

فَقَتَلَهُۥ

قَالَ

أَقَتَلۡتَ

نَفۡسٗا

زَكِيَّةَۢ

بِغَيۡرِ

نَفۡسٖ

لَّقَدۡ

جِئۡتَ

شَيۡـٔٗا

نُّكۡرٗا

٧٤

Vazhduan të shkojnë deri kur e takuan një djalë të ri, e ai (i dijshmi) e mbyti atë. (Musai) Tha: “A e mbyte njeriun e pastër, pa mbytë ai askë?! Vërtet ke bërë një pumë të shëmtuar!”