مَّآ

أَفَآءَ

ٱللَّهُ

عَلَىٰ

رَسُولِهِۦ

مِنۡ

أَهۡلِ

ٱلۡقُرَىٰ

فَلِلَّهِ

وَلِلرَّسُولِ

وَلِذِي

ٱلۡقُرۡبَىٰ

وَٱلۡيَتَٰمَىٰ

وَٱلۡمَسَٰكِينِ

وَٱبۡنِ

ٱلسَّبِيلِ

كَيۡ

لَا

يَكُونَ

دُولَةَۢ

بَيۡنَ

ٱلۡأَغۡنِيَآءِ

مِنكُمۡۚ

وَمَآ

ءَاتَىٰكُمُ

ٱلرَّسُولُ

فَخُذُوهُ

وَمَا

نَهَىٰكُمۡ

عَنۡهُ

فَٱنتَهُواْۚ

وَٱتَّقُواْ

ٱللَّهَۖ

إِنَّ

ٱللَّهَ

شَدِيدُ

ٱلۡعِقَابِ

٧

Atë që All-llahu nga banorët e vendeve (jobesimtare) ia dha pa luftë të dërguarit të vet, ajo i takon All-llahut, të dërguarit, të afërmve, jetimëve, të varfërve, kurbetçinjve. (Kështu veprohet) Që ajo të mos ndahet ndërrmjet pasanikëve tuaj. Çka t’ju jep i Pejgamberi, atë merrmie e çka t’ju ndalojë, përmbanju dhe kinie frikë All-llahun, se All-llahu është ndëshkues i ashpër.