یٰحَسْرَةً

عَلَی

الْعِبَادِ ؔۚ

مَا

یَاْتِیْهِمْ

مِّنْ

رَّسُوْلٍ

اِلَّا

كَانُوْا

بِهٖ

یَسْتَهْزِءُوْنَ

۟