۞ وَٱتۡلُ

عَلَيۡهِمۡ

نَبَأَ

نُوحٍ

إِذۡ

قَالَ

لِقَوۡمِهِۦ

يَٰقَوۡمِ

إِن

كَانَ

كَبُرَ

عَلَيۡكُم

مَّقَامِي

وَتَذۡكِيرِي

بِـَٔايَٰتِ

ٱللَّهِ

فَعَلَى

ٱللَّهِ

تَوَكَّلۡتُ

فَأَجۡمِعُوٓاْ

أَمۡرَكُمۡ

وَشُرَكَآءَكُمۡ

ثُمَّ

لَا

يَكُنۡ

أَمۡرُكُمۡ

عَلَيۡكُمۡ

غُمَّةٗ

ثُمَّ

ٱقۡضُوٓاْ

إِلَيَّ

وَلَا

تُنظِرُونِ

٧١

Onlara Nuh'un başından geçenleri anlat: Milletine, "Ey milletim! Eğer durumum, Allah'ın ayetlerini hatırlatmam size ağır geliyorsa ki ben Allah'a güvenmişimdir siz ve koştuğunuz ortaklar elbirliği edin; yapacağınız iş sonra size bir tasa vermesin. Sonra onu bana uygulayın ve beni ertelemeyin" demişti.