وَلَوۡ

أَنَّ

لِكُلِّ

نَفۡسٖ

ظَلَمَتۡ

مَا

فِي

ٱلۡأَرۡضِ

لَٱفۡتَدَتۡ

بِهِۦۗ

وَأَسَرُّواْ

ٱلنَّدَامَةَ

لَمَّا

رَأَوُاْ

ٱلۡعَذَابَۖ

وَقُضِيَ

بَيۡنَهُم

بِٱلۡقِسۡطِ

وَهُمۡ

لَا

يُظۡلَمُونَ

٥٤

Haksızlık etmiş olan her kişi, yeryüzünde olan her şeye sahip olsa, onu azabın fidyesi olarak verirdi. Azabı görünce pişmanlık gösterdiler. Haksızlığa uğratılmadan aralarında adaletle hükmolunmuştur.