حَتَّىٰٓ

إِذَا

جَآءَ

أَمۡرُنَا

وَفَارَ

ٱلتَّنُّورُ

قُلۡنَا

ٱحۡمِلۡ

فِيهَا

مِن

كُلّٖ

زَوۡجَيۡنِ

ٱثۡنَيۡنِ

وَأَهۡلَكَ

إِلَّا

مَن

سَبَقَ

عَلَيۡهِ

ٱلۡقَوۡلُ

وَمَنۡ

ءَامَنَۚ

وَمَآ

ءَامَنَ

مَعَهُۥٓ

إِلَّا

قَلِيلٞ

٤٠

Buyruğumuz gelip tandırdan sular kaynamağa başlayınca, "Her cinsten birer çifti ve aleyhine hüküm verilmiş olanın dışında kalan çoluk çocuğunu ve inananları gemiye bindir" dedik. Pek az kimse onunla beraber inanmıştı.