خوای گه‌وره‌یش فه‌رمووی: {حیكمه‌ت له‌وه‌ى ده‌رگاوانانى دۆزه‌خ مه‌لائیكه‌تن} [ وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ] ئێمه‌ ته‌نها مه‌لائیكه‌تمان داناوه‌ به‌ ده‌رگاوانى دۆزه‌خ چونكه‌ ئێوه‌ توانای مه‌لائیكه‌تتان نیه‌، كێ هه‌یه‌ به‌سه‌ر مه‌لائیكه‌تدا زاڵ بێ [ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا ] وه‌ ئه‌م ژماره‌یه‌ش كه‌ ئه‌ڵێین: نۆزده‌یه‌ ئه‌مه‌ بۆ تاقیكردنه‌وه‌ی كافرانه‌ [ لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ ] تا ئه‌هلی كتابیش بگه‌ن به‌ یه‌قین له‌به‌ر ئه‌وه‌ی له‌ كتێبه‌كانی ئه‌وانیشدا هاتووه‌ كه‌ ژماره‌ی ده‌رگاوانانی دۆزه‌خ نۆزده‌یه‌ [ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ] وه‌ تا باوه‌ڕدارانیش ئیمانیان زیاتر بكات كه‌ ئه‌بینن ئه‌و ژماره‌یه‌ له‌ كتێبه‌كانی ئه‌هلی كتابیش هاتووه‌ [ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ] وه‌ تا ئه‌هلی كتاب و باوه‌ڕدارانیش تووشی گومان نه‌بن [ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا ] وه‌ تا ئه‌وانه‌ی نه‌خۆشی گومان له‌ دڵیاندا هه‌یه‌، واته‌: مونافیقان، وه‌ كافرانیش بڵێن: باشه‌ خوای گه‌وره‌ مه‌به‌ستی چیه‌ له‌م نموونه‌ هێنانه‌وه‌یه‌؟ وه‌ حیكمه‌ت چیه‌ له‌م ژماره‌ سه‌یرو سه‌مه‌ره‌یه‌ [ كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ] به‌م شێوازه‌ خوای گه‌وره‌ هه‌ر كه‌سێك گومڕا ئه‌كات كه‌ ویستی لێ بێت و شایه‌نی هیدایه‌ت نه‌بێت و ڕێگای هیدایه‌ت نه‌گرێته‌به‌ر، وه‌ هیدایه‌تی هه‌ر كه‌سێك ئه‌دات كه‌ ویستی لێ بێت و شایه‌نی هیدایه‌ت بێت و ڕێگای هیدایه‌ت بگرێته‌ به‌ر [ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ] وه‌ ژماره‌ی سه‌ربازانی خوای گه‌وره‌ خۆی نه‌بێ كه‌س نازانێ چه‌نده‌، له‌ ئاسمانی حه‌وته‌مدا له‌ (بیت المعمور) دا هه‌موو ڕۆژێك حه‌فتا هه‌زار مه‌لائیكه‌ت ئه‌چنه‌ ناوی و عیباده‌تی خوای گه‌وره‌ ئه‌كه‌ن و نایه‌نه‌ ده‌ره‌وه‌، بۆ ڕۆژی دووه‌م حه‌فتا هه‌زاری تر، به‌رده‌وام ڕۆژانه‌ حه‌فتا هه‌زار مه‌لائیكه‌ت ئه‌چێته‌ ناو (بیت المعمور)ه‌وه‌، وه‌كو پێغه‌مبه‌رى خوا - صلی الله علیه وسلم - له‌ فه‌رمووده‌ی بوخاری و موسلیمدا ئه‌فه‌رمووێ، وه‌ له‌ فه‌رمووده‌ی تردا ئه‌فه‌رمووێ: ئه‌و ئاسمانه‌ فراوانه‌ شوێنی په‌نجه‌یه‌كی تیا نه‌ماوه‌ ئیلا مه‌لائیكه‌ت له‌ سوجده‌دان و سوجده‌ بۆ خوای گه‌وره‌ ئه‌به‌ن، كه‌واته‌ ژماره‌ی جنودو سه‌ربازی خوای گه‌وره‌ مه‌گه‌ر خوا خۆی بزانێ كه‌سی تر نازانێ ژماره‌یان چه‌نده‌ ئه‌وه‌نده‌ زۆرن [ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ (٣١) ] وه‌ ئه‌م ئاگرى دۆزه‌خه‌ ته‌نها یادخستنه‌وه‌یه‌ بۆ خه‌ڵكی بۆ ئه‌وه‌ی په‌ندو ئامۆژگارى وه‌ربگرن، وه‌ بزانن تواناو ده‌سه‌ڵاتی خوای گه‌وره‌ چه‌ند گه‌وره‌یه‌.